جایی که وقت محدود و برای سخن اندازه ای معین است ،آنگاه کسی سخن حشو نمیگوید و عادت میکند تنها به چیزی که اساسی است بیاندیشد...
پ.ن: کتاب ژان کریستوف رو شدیدا توصیه میکنم...